"Methods of Transmitting Rumi's Teaching Concepts in Neynameh Based on the Cohesive Elements of Text and Image Illustrated Manuscript Preserved at the Walters Baltimore Museum of Art, USA"

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD Student in Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran

2 Professor, Department of Persian Language and Literature, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

3 Professor, Department of Persian Language and Literature, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

10.22034/ias.2021.315109.1800

Abstract

Molana's Masnavi is one of the classic precious texts of Dari language. The concepts of this work are multi-dimensional and can be researched from different angles. Hence it's antiqued, but not old and repetitive after centuries. What tools can be used to find the secret of this dynamism? Can traditional eloquence reflect the artistic dimensions of Masnavi to convey the concepts and contents? In this article, Masnavi's Ney Nameh is analyzed from the perspective of the text coherence principle and relying on the cohesive tools by Michael Halliday and Roghayeh Hassan, regardless of literary industries. In this article, and using the above tools, it is expressed how Molana intertwines and ties all the elements together in two levels of form and content. The elements of reference, omission, conjunctions, and also, in the area of returning, the repetition, semantic contradiction and semantic inclusion are the most effective tools in conveying concepts in Ney Nameh and they show Molana's beauty of speech clearly. This article represents that in order to understand Molana's secrets of achievement in conveying the meanings and concepts, we should use new semantic tools in the study of Masnavi to find new angles of the literary and mystical masterpiece.

Keywords

References

قرآن کریم
آقا­گل­زاده، فردوس. (1385). تحلیل گفتمان انتقادی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ایشانی، طاهره. (1393). «تحلیل مقایسه‌ای عوامل انسجام در دو غزل حافظ و سعدی و تأثیر  آن بر انسجام متن». فصلنامه علمی-پژوهشی زبان‌پژوهی دانشگاه الزهرا. شماره 10، 1.
بلخی، محمد جلال‌الدین. (بی‌تا). مثنوی، چاپ عکسی نسخه، به اهتمام دکتر نصرالله پورجوادی، تهران: نشر دانشگاهی.
بهار، محمدتقی. (1381). سبک‌شناسی یا تاریخ تطور نثر فارسی، تهران: زوار.
خامه­گر، محمد. (1397). «کارایی نظریۀ هالیدی در ترسیم انسجام متنی سوره­های قرآن»، فصلنامه­ علمی و پژوهشی علوم قرآنی، شماره 1، 29-4.
زمانی، کریم. (1382). شرح جامع مثنوی (دفتر اول)، چاپ دوازدهم، تهران: اطلاعات.
سجادی، سید جعفر. (1375). فرهنگ لغات و اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، چاپ سوم، تهران: کتابخانه طهوری.
سروری، مصلح‌الدین مصطفی. (بی‌تا). شرح مثنوی، ج اول، به نشان 2246 کتابخانه سلیمانیه استانبول.
شفایی، احمد. (1363). مبانی علمی دستور زبان فارسی، تهران: نشر اساطیر.
علامه مجلسی. (1386). بحارالأنوار، ج ‏۷۹، تهران: اسلامیه.
فالر راجر و دیگران. (1381). زبان‌شناسی و نقد ادبی. ترجمه: حسین پاینده و مریم خوزان. تهران: نشر نی.
گرین، کیت؛ لبیهان، جیل. (1383). «زبان، زبان­شناسی و ادبیات». ترجمة لیلی بهرانی محمد. مجموعه مقالات درس‌نامه نظریه و نقدادبی، تهران: روزگار.
گوهرین، سید صادق. (1362). فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی، چاپ دوم، تهران: زوار.
لطفی‌پور ساعدی، کاظم. (1374). درآمدی به اصول و روش ترجمه. تهران: نشر مرکز.
لطفی‌پور ساعدی، کاظم. (1371). «درآمدی به سخن کاوی»، مجله زبان‌شناسی مرکز نشر دانشگاهی، شماره 1: 39-9.
ناصری، فرشته. (1397). «بررسی تغییر دلالت‌های زمان در ترجمه صافی نجفی از رباعیات خیام با تکیه بر عناصر انسجام‌بخشی متن». دو فصلنامه پژوهش‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی. شماره 20، 10-1.
نوری کوتنائی، نظام‌الدین. (1370). آیات مثنوی معنوی، تهران: نشر بارقه.
هجویری، ابوالحسن علی‌بن‌عثمان. (1373). کشف‌المحجوب، تصحیح: ژوکوفسکی، چاپ سوم، تهران: کتابخانه طهوری.
هلیدی، مایکل و رقیه، حسن. (1393). زبان، بافت متن ابعاد زبان از منظر نشانه­شناسی اجتماعی. تهران: انتشارات سیاهرود.
Halliday,M & Hasan R. (1976). Cohesion in English. London: Longman.
Islamic Art Studies
Volume 20, Issue 49 - Serial Number 49
February 2021
Pages 527-552

Files

Share

How to cite

Statistics