60 تا 70 درصد منابع در مقاله، باید از انتشارات و مجلات تحت پوشش اسکوپوس (Scopus)؛ بزرگ‌ترین پایگاه دادۀ چکیده و استنادی از انتشارات الزویر یا (ISI)؛ بزرگ‌ترین پایگاه دادۀ چکیده و استنادی از انتشارات کلارتیو انتخاب شده باشد. برای دسترسی به حیطه موضوعی لیست نشریات به لینک زیر مراجعه شود و حوزه پژوهشی را انتخاب کنید:
تمام منابع در فایل چکیده تفصیلی انگلیسی باید در فرمت رفرنس دهی مجله به زبان انگلیسی ذکر شوند و منابع فارسی در همان فرمت به انگلیسی ترجمه و در انتها، داخل گیومه اگر منبع فارسی باشد، به صورت [In Persian] و اگر منبع عربی باشد [In Arabic] نوشته شود. (طبق مثال زیر)
Fazeli, M. (2007). Sociology of Music Consumption, Tehran: Institute of Communication Culture and Art. [In Persian]
توجه داشته باشید که در استفاده از کتب ترجمه شده، نام صحیح مولف و نام کتاب را جستجو کنید و از ترجمه چنین منابعی اکیدا خودداری کنید.
توجه شود که جای نقطه، ویرگول و اسپیس به درستی گذاشته شود و اسپیس های اضافه حذف شود و کلمات به هم چسبیدگی نداشته باشد. بین دو رفرنس هیچ اسپیسی نباید وجود داشته باشد.
ترتیب رفرنس ها براساس حروف الفبا آورده شود.
ترجمه انگلیسی منابع باید دقیق باشد. صرفا از گوگل ترنسلیت استفاده نشود. مثلا نام الهه در گوگل ترنسلیت The goddess ترجمه می شود و باید به این نکته توجه کرد که در منابع فارسی کتاب های ترجمه شده نام نویسنده درست ترجمه شود.
نام سال کتاب ها از سال شمسی یا قمری در ترجمه باید به معدل سال میلادی تغییر کند.
در منابع انگلیسی بعد از نام خانوادگی نویسنده، فقط حرف اول نام او به صورت بزرگ ذکر می شود. قبل از شماره صفحات حروف یاpp. کوچک ذکر شود. بین نام دو نویسنده از کلمه اختصاری & استفاده شود. و برای منابع ترجمه به صورت فرمت .(.Zohreh Feizi, Trans) بعد از نام کتاب ذکر شود.
همچنین، عناوین کتاب، مقاله، پایان نامه از اول هر رفرنس برداشته شود.
نام نویسندگان تکراری با منابع متفاوت، به صورت کامل تکرار شود.
روش ارجاع‌دهی و تنظیم منابع
درونِ متن: روش ارجاع نویسی مقالات نشریه هنر اسلامی درون‌متنی و داخل پرانتز است؛ نام خانوادگی نویسنده، سال انتشار اثر و شمارۀ صفحه یا صفحاتی که مطلب از آن برداشته شده است، باید در متن ذکر شود (نام خانوادگی، سال، شمارۀ صفحه). برای منابع فارسی (تألیف یا ترجمه) حتماً نام نگارنده به فارسی و سال انتشار اثر به شمسی نوشته شود و برای منابع لاتین حتماً نام به انگلیسی و سال به میلادی نوشته شود.
- در صورتی که منبع یک نویسنده داشته باشد: (نام خانوادگی نویسنده، سال نسخۀ استفاده‌شده، صفحه یا صفحات / Author’s name, year, page number). مثال: (احمدی، 1397، 48)؛ (Ahmadi, 2018, 48)
- در صورتی که منبع دو نویسنده داشته باشد: (نام خانوادگی هر دو نویسنده، سال نسخۀ استفاده‌شده، صفحه یا صفحات / Both authors’ name, year, page number). مثال: (احمدی و صابری، 1397، 48)؛ (Ahmadi & Saberi, 2018, 48)
- در صورتی که منبع سه نویسنده یا بیش از سه نویسنده داشته باشد، برای اولین بار نام تمام نویسندگان ذکر می‌شود (نام خانوادگی همۀ نویسندگان، سال نسخه استفاده‌شده، صفحه یا صفحات / All authors’ name, year, page number) و در دفعات بعدی فقط نام نویسندۀ اول و پس از آن عبارت «و همکاران» (در نسخۀ انگلیسی .et al) ذکر می‌شود (نام خانوادگی نویسندۀ اول و همکاران، سال نسخه استفاده‌شده: صفحه یا صفحات / First author’s name et al., year, page number). مثال: بار اول: (احمدی، صابری، محمدی و کاشفی، 1397، 48)؛ (Ahmadi, Saberi, Mohammadi & Kashefi, 2018, 48). دفعات بعد: (احمدی و همکاران، 1397، 48)؛ (Ahmadi et al., 2018, 48)
در صورتی که نام نویسندگان در متن برده شود، فقط سال و (در صورت امکان) شمارۀ صفحۀ منبع ذکر می‌شود. مثال: .... احمدی و صابری (1397، 48) در پژوهش خود دریافتند که ..../ و در نسخۀ انگلیسی:
A study by Ahmadi and Saberi (2018, 48) showed that ...
و در صورتی که نویسندگان سه نفر یا بیشتر باشند، بار اول نام همۀ نویسندگان در متن و تاریخ و شماره صفحه در پرانتز و از دفعات بعد نام نویسندۀ اول و پس از آن عبارت «و همکاران» و سپس تاریخ و شماره صفحه در پرانتز ذکر می‌شود. مثال:
بار اول: احمدی، صابری، محمدی و کاشفی (1397، 48) در پژوهش خود دریافتند که ....
دفعات بعد: احمدی و همکاران (1397، 52) با تکیه بر نتایج این پژوهش.... / و در نسخۀ انگلیسی:
A study by Ahmadi, Saberi, Mohammadi & Kashefi (2018, 48) showed that ...
According to the results of their research, Ahmadi et al. (2018, 52) proclaimed that ...
فهرست منابع: روش تنظیم منابع، در فهرست پایان مقاله به‌صورت زیر است:
روش تنظیم منابع برگرفته از شیوه‌نامۀ انجمن روانشناسی آمریکا (APA) است. ترتیب قرارگیری منابع ابتدا به ترتیب حروف الفبا و پس از آن به ترتیب تقدم تاریخی اثر است (در مواردی که از یک نویسنده بیش از یک اثر در منابع وجود داشته باشد). در مواردی که از یک نویسنده بیش از یک اثر در یک سال وجود داشته باشد، آثار باید در فهرست منابع با حروف الفبا (که بعد از تاریخ قرار می‌گیرد) از هم متمایز شوند. عنوان کتاب، نام مجله و عنوان کنفرانس باید به‌صورت ایرانیک (ایتالیک) نوشته شوند. در نسخۀ فارسی، باید ابتدا منابع فارسی و سپس منابع لاتین قرار بگیرند و در نسخۀ انگلیسی، منابع فارسی باید با حروف لاتین وارد شوند و همۀ منابع به‌ترتیب الفبای انگلیسی قرار بگیرند. در مورد مقالات فارسی، در صورتی که عنوان انگلیسی اثر موجود باشد (در سایت مجلۀ مربوطه، سایت کتابخانۀ ملی، ...) کافی است همان عنوان در کنار نام نویسنده و سال انتشار و نام انتشارات ذکر شود، ولی در صورتی که عنوان اثر به انگلیسی موجود نباشد، عنوان باید ابتدا با حروف لاتین آوانگاری و سپس به انگلیسی ترجمه شود (نمونۀ ترجمه و آوانگاری منابع فارسی را می‌توانید در انتهای مثال‌های منابع ببینید). نمونه‌های برخی از پرکاربردترین منابع در ادامه آورده شده است.
مقالۀ مجله
نام خانوادگی، نام نویسنده. (سال انتشار). عنوان مقاله. نام مجله. دوره انتشار یا سال(شماره مجله)، شماره صفحه یا صفحات مقاله در مجله.
کیانی، مژده. (1400). پایگاه اقتصادی - اجتماعی و احساس هویت محله در شهرهای جدید (مورد مطالعه شهر جدید بهارستان). مطالعات هنر اسلامی. دوره 18، شماره 41، صص. 394- 405.
حسن پور، مرتضی و سلطان زاده، حسین. (1400). تبیین نقش متقابل فرهنگ و هنر در معماری آیینی تکایای مازندران. مطالعات هنر اسلامی. دوره 18، شماره 41، صص. 160 – 184.
امرائی، مهدی؛ افشار، مرتضی و قاضی زاده، خشایار. (1400). واکاوی نقوش سنتی در صورت بندی منبت معاصر تهران. مطالعات هنر اسلامی. دوره 18، شماره 41، صص. 38- 54.
Kiani, M. (2000). Comparative Principles of Sustainable Architecture of Indigenous Residential Buildings in Arid Climates of Iran. Islamic Art Studies, 18(41), pp. 394-405.
Hasanpoor, M., & Soltanzadeh, H. (1400). An Explanation on the Mutual Role of Culture and Art in the Ritual Architecture of the Takayas of Mazandaran. Islamic Art Studies, 18(41), pp. 160-184.
Amraei, M.; Afshar, M. & Ghazizade, K. (2021). The Analysis of Traditional Motifs in the Form of Contemporary Inlay in Tehran. Islamic Art Studies, 18(41), pp. 38-54.
مقالۀ کنفرانس
عمرانی، بهروز؛ امینیان، محمد و اسدزاده، شبنم. (۱۳۹۲). شکل‌گیری هسته اولیه یک شهر دستوری در دوران اسلامی، نمونۀ موردی: قلعه نو تبریز. مجموعۀ مقالات دومین همایش ملی معماری و شهرسازی اسلامی. جلد دوم. تبریز: دانشگاه هنر اسلامی تبریز.
Neal, J. T. (1971). Education – technology or art? Conference proceedings of the 15th biennial conference held in Adelaide. Conducted by the Library Association of Australia. Sydney: Library Association.
کتاب تألیفی
نام خانوادگی، نام نویسنده. (سال انتشار). عنوان کتاب. شهر محل انتشار: ناشر.
قبادیان، وحید. (1377). بررسی اقلیمی ابنیۀ سنتی ایران. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
Popper, K. R. (2002). The Logic of Scientific Discovery. (2nd ed.). London & New York: Routledge.
کتاب ترجمه‌شده
گروبه، ارنست. (1375). معماری جهان اسلام (ترجمۀ یعقوب آژند). تهران: مولی.
Luria, A. R. (1968). The mind of a mnemonist: a little book about a vast memor (L. Solotaroff, Trans.). New York: Basic Books. (Original work published 1967).
برداشت از فصلی (با نویسندۀ مشخص) از کتابِ دارای گردآورنده یا ویراستار علمی
فخار تهرانی، فرهاد. (1379). حمام‌ها. در معماری ایران (دورۀ اسلامی). گردآوری و تدوین: محمدیوسف کیانی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها.
Hartley, J. T., Harker, O. J., & Walsh, D. A. (1980). Contemporary issues and new directions in adult development of learning and memory. In L. W. Poon (Ed.), Aging in the 1980’s: psychological issues. Washington: American Psychological Association.
کتاب دارای ویراستار علمی یا گردآورنده
حاجی‌قاسمی، کامبیز (ویراستار). (1383). گنجنامه: فرهنگ آثار معماری اسلامی ایران، دفتر هجدهم: حمام‌ها. تهران: دانشگاه شهید بهشتی و انتشارات روزنه.
Driver, E. & Broisen, A. (Eds). (1989). Child sexual abuse. Basingstoke, UK: Macmillan Education Ltd.
پایان‌نامۀ منتشرنشده
محمدزاده، شبنم. (1395). طراحی منظر قلمرو مسجد کبود (پایان‌نامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد معماری منظر). دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران.
Little, P. (1965). Helplessness, depression and mood in end stage renal disease. Unpublished master’s thesis. Wits University, Johannesburg, South Africa.
منابع آنلاین
* برداشت مطلب (با نویسندۀ مشخص) از سایت
هاشمی مقدم، امیر. (1397). چاره‌اندیشی بزرگان گردشگری جهان برای گردشگری ایران. تاریخ مراجعه: 1398/01/20. قابل دسترسی در: http://anthropology.ir/article/31900.html
Holmes, A. (1998). Greenpeace wins media war. Retrieved from http://www.independent.co.uk/international/green25.htm
* برداشت مطلب (بدون نویسندۀ مشخص و بدون تاریخ تألیف یا ثبت) از سایت
تعامل شهر و شهروندان با مبلمان. (بی. تا). تاریخ مراجعه: 1397/12/15. قابل دسترس در: تعامل-شهر-و-شهروندان-با-مبلمان- http://www.zibasazi.ir/fa/commentarticle/item/9250
GVU’s 8th WWW user survey. (n.d.). Retrieved August 8, 2000, from http://www.cc.gatech.edu/gvu/user_surveys/survey-1997-10/
نمونۀ آوانگاری منابع فارسی در نسخۀ انگلیسی
- مقاله‌ای که علاوه بر عنوان فارسی عنوان انگلیسی هم دارد.
Amiri Yasi Aknd, V., Dehghan, A. & Farzi, H. R. (2021). Manifestations of Acquisition of Wisdom and Knowledge in the Timurid Illustrated Manuscript of Kelileh and Demneh with Emphasis on Embodied Cultural Assets. Islamic Art Studies, 18(41), pp. 55-73.
- مقاله‌ای که عنوان انگلیسی ندارد.
Saeednia, A. (2000). Pajooheshi dar Rab’e Rashidi [A Research on Rashidi Quarter]. Honar-Ha-Ye-Ziba, 8(0), 47-58.
- کتابی که علاوه بر عنوان فارسی عنوان انگلیسی هم دارد.
Shakouie, H. (2003). New Trends in Philosophy of Geography. Tehran: Gitashenasi.
- کتابی که عنوان انگلیسی ندارد.
Rashid Najafi, A. (2009). Hammam-ha-ye Tarikhi-ye Tabriz [Historical Baths of Tabriz]. Tabriz: Fan Azar Publications.
- کتابی که در اصل به زبانی غیر از فارسی نوشته شده، ولی در مقاله از ترجمۀ فارسی آن استفاده شده باشد.
Giedion, S. (1995). Space, time and architecture: the growth of a new tradition. (Translated from English to Persian by M. Mozayeni). Tehran: Elmi Farhangi Publication.