اسکندری، حسین. (1388). «نقد معرفت‌شناسی نظریه ارتباط‌گرایی (دانش ارتباطی و دانش توزیع شده) براساس معرفت‌شناسی اسلامی». تهران: کنفرانس بین‌المللی یادگیری الکترونیک دانشگاه علم و صنعت.
اسکندری، حسین؛ فردانش، هاشم و سجادی، سید مهدی. (1389). «نظریه ارتباط‌گرایی: در رقابت یا همسویی با دیگر نظریه‌های یادگیری». روان‌شناسی تربیتی، شماره 15، 64-33.
رضایی، عیسی؛ نثری، شبنم و آرمند، علی. (1390). «نظریه یادگیری ارتباط‌گرایی و کاربرد آن در طراحی کتاب‌درسی دانشگاهی». فصلنامه عیار، شماره 24، 94-81.
زیمنس، جورج. (2013). کتاب دانش و یادگیری. مترجم: حسین اسکندری، نشر تهران: آوای نور.
خندان‌دل، بهروز. (1388). «بررسی تأثیر جلوه‌های ویژه فیلم‌های آموزشی بر میزان یادگیری» دانش و تندرستی، شماره 10، 29-24.
سعیدی، زری؛ منصوری، طلیعه. (1397). «کارایی فناوری و نرم‌افزارهای آموزشی در یادگیری واژگان زبان خارجی». علم زبان، دوره 5، شماره8، 217-189.
ضرغام حاجبی، مجید؛ اسد، معصومه. (1395). «بررسی نظریه ارتباط‌گرایی و تأثیر آن بر یادگیری». دومین کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در حوزه علوم تربیتی و روان‌شناسی، مطالعات اجتماعی ایران.
عابدی کرجی‌بان، زهره. (1390). «تحول در شیوه‌های آموزش و یادگیری مبتنی بر وب». ماهنامه تکنولوژی آموزشی، شماره 7، دوره 26، 40-18.
فرزان‌پور، آزاده؛ موسی‌پور، نعمت‌اله و طیب طاهر، عبدالامیر. (1393). «معرفی نظریه ارتباط‌گرایی و ارائه الگوی طراحی آموزشی متناسب با آن». کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روان‌شناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی.
قراگوزلو، بهاره؛ حاتم، غلامعلی. (1393). «بررسی رموز نقوش هندسی دایره، مثلث و مربع در هنر اسلامی». نقش‌مایه، دوره 8، شماره 21، 50-45.
Palinscar, A. S. (1998). Social constructivist in teaching and learning. Annual Review of psychology, Vol. 94, 331-345.
Piaget, J. (1985). The Equilibration of cognitive structures. The central problem of Intellectual development, pp 36-64. ….. Oxford Clarendon.
Watson, J. (2017). Behaviorism. United Kingdom, Taylor & Francis.
)