Explaining the place of intuition in mystical Persian prose texts by referring to the works of mystics of the fifth to seventh centuries and its reflection on Islamic paintings

Document Type : Original Article

Authors

1 Department of Islamic Sufism and Mysticism, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran.

2 Department of Islamic Philosophy and Theology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran.

10.22034/ias.2022.332226.1890

Abstract

Intuition is one of the most important mystical subjects that many mystics from the third century AH in their works have mentioned its examples and circumstances. This importance is clearly evident in the expression of their intuitive circumstances and discoveries. According to scholars in this field, the concept of intuition, like many other mystical concepts, has evolved over time in the works of mystics. The purpose of writing this article is to study the evolution of intuition in Persian mystical prose texts from the beginning of the fifth century to the end of the seventh century. This research is in the field of theoretical research and descriptive-analytical research. According to the results, after the emergence of mystical terms in the field of mystical literature, the concept of intuition underwent dramatic changes. As they acknowledged, intuition is born of self-cultivation and plays an important role in the evolution of the mystic and is considered one of the most important stages in knowing the truth. It was consistent. In the sixth century, the words observation, revelation, and intuition were used interchangeably, and in the seventh century, they believed in the distinction between intuition and observation and discovery.

Keywords

References

استیس، والتر ترنس. (1367). عرفان و فلسفه. مترجم،: بهاءالدین خرمشاهی، چاپ سوم، تهران: انتشارات سروش.
الهامی، داوود. (۱۳۷۴). عرفان و تصوف. تهران: انتشارات مکتب اسلام.
انصاری، خواجه عبدالله. (۱۳۸۹). منازل‌السائرین. مصحح: اسماعیل منصوری لاریجانی، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.
بقلی، روزبهان. (۱۳۸۲). شرح شطحیات. مترجم: هانری کربن، مصحح: محمدعلی امیر معزی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات طهورا.
بقلی، روزبهان‌. (۱۳۸۹)‌. مشرب‌الأرواح. مصحح: قاسم میرآخوری، تهران: انتشارات آزادمهر .
بقلی، روزبهان‌. (۱۳۸۳). ‌عبهر العاشقین. چاپ چهارم، تهران: انتشارات منوچهری.
پورجوادی، نصرالله. (۱۳۷۵). رؤیت ماه در آسمان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
جام، احمد. (۱۳۶۸). انس‌التائبین. مصحح: على فاضل، تهران: انتشارات توس.
حلبی، علی‌اصغر. (۱۳۸۳). جلوه‌های عرفان و چهره‌های عارفان. تهران: نشر قطره.
رازی، نجم‌الدین. (۱۳۸۷). مرصادالعباد. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
زمانی، مهدی؛ قاسمی، محمدجواد. (۱۳۹۱). پیوند رؤیت فؤاد و بصر در معراج پیامبر (ص)، مطالعات عرفانی دانشگاه کاشان، دوره2، شماره ۱۶، 177-157.
سجادی، سید جعفر. (1370). فرهنگ اصطلاحات عرفانی‌. تهران: امیر‌کبیر.
سراج طوسی، ابو نصر‌. (۱۳۸۲). اللمع فی التصوف. ترجمه: مهدی محبتی، تهران:اساطیر.
سهروردی، شهاب‌الدین. (۱۳۶۴). عوارف‌المعارف. مترجم: ابومنصور عبد المؤمن اصفهانی، تصحیح: قاسم انصاری، تهران: علمی فرهنگی.
شادآرام، علیرضا؛ نامور، زهرا. (1400). «چیستی و چرایی تأثیر ادبیات عرفانی بر نگارگری ایرانی (با رویکرد نشانه‌شناسی». دوره15، ش2، 210-185.
شریفی، مهدی؛ امرائی، علی. (1393). «رویکرد عرفانی و تجلی عالم مثال در نگاره‌های ایرانی. نمونه موردی: بررسی تطبیقی هنر نگارگری مکتب تیموری و صفویه با تأکید بر رنگ و عناصر بصری». کنفرانس ملی معماری و منظهر شهری پایدار.
شعرانی، عبدالوهاب. (1388). طلای سرخ. مترجم: احمد خالدی، تهران: انتشارات سروش.
شیروانی، علی. ( 1413ه.ق). مقدمه‌ای بر تحقیق کتاب منازل‌السائرین. قم: انتشارات بیدار.
عبادی، قطب‌الدین اردشیر. (1367). صوفی‌نامه، التصفیه فی احوال متصوفه، تصحیح: غلامحسین یوسفی، تهران: علمی.
عطار، فریدالدین. (۱۳۷۵). تذکرة الاولیا. مصحح: نیکلسون؛ حسین خلیلی، چاپ سوم، تهران: کتابخانه منوچهری.
غزالی، احمد. (۱۳۵۶). بحرالحقیقه. به اهتمام: نصرالله پورجوادی، تهران: انجمن شاهنشاهی.
قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم. (۱۳۷۴). رساله قشیریه. مترجم: ابوعلی عثمانی، مصحح: بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: نشر علمی و فرهنگی.
کاشانی، عبدالرزاق. (۱۳۷۲).  فرهنگ اصطلاحات عرفان و تصوف، مترجم: محمد خواجوی، تهران: متولی.
کاشانی، عزّالدّین محمود. (1376). مصباح‌الهدایه و مفتاح‌الکفایه. تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: هما.
نوربخش، جواد. (1374)‌. شرح اصطلاحات تصوف. جلد 4، چاپ دوم، تهران: ناشر مؤلف.
هجویری، علی‌بن‌عثمان. (۱۳۸۳). کشف‌المحجوب. تصحیح محمود عابدی، تهران: سروش.
همدانی، عین‌القضات. (۱۳۷۷). تمهیدات. مقدمه و تصحیح: عفیف عسیران، تهران: منوچهری.
Islamic Art Studies
Volume 20, Issue 49 - Serial Number 49
February 2021
Pages 487-506

Files

Share

How to cite

Statistics