نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
2 استادیار جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.
3 استادیار جامعه شناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، مبارکه، ایران.
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
States and societies constantly strive to take advantage of the maximum political participation of their citizens. As the other side of the coin of political participation, political indifference can weaken or even halt the national development process. The present study hence aimed to investigate the Impact of Urban Graphics on Social and Economic Issues and Its Impact on Citizens' Political Indifference, Khuzestan Province, Iran, in 2019.This was an applied descriptive-correlational study. The statistical population consisted of all citizens of Ahvaz aged over 18 years (N=800,000), 385 of whom were selected as the sample based on the Cochran formula and random sampling. The data were collected through an author-made questionnaire whose validity was confirmed by professors (face validity) and its reliability was assessed by Cronbach’s alpha (0.84). The data were statistically analyzed by correlation coefficient and multiple regression tests in SPSS. The results showed that political indifference had a significant relationship with gender, religiosity (doctrinal, consequential, ritual, emotional, and empirical), tendency for national identity, social trust, sense of social justice, and satisfaction with the quality of life. However, such a relationship was not found between political indifference and age. The regression results indicated that the studied variables altogether managed to explain 0.38 (R2=0.38) of the variance of political indifference.
کلیدواژه‌ها [English]
ﺁﻟﻤﻮﻧﺪ، ﮔﺎﺑﺮﻳﻞ؛ ﭘﺎﻭﻝ، ﺑﻴﻨﮕﻬﺎﻡ. (۱۳۸۰). ﭼﻬﺎﺭﭼﻮﺑﻲ ﻧﻈﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﻄﺒﻴﻘﻲ. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﻃﻴﺐ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﻣﺮﻛﺰ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺩﻭﻟﺘﻲ.
ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻣﺤﻤﺪﺗﻘﻲ؛ ﻣﻘﺪﺱ، ﻋﻠﻲ ﺍﺻﻐﺮ. (۱۳۸۱). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣؤﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ: ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮﺍﺯ»، ﻣﺠﻠﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﻩ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﺸﻬﺪ، 35(3-4)، 95-75.
ﺑﺎﻗﺮﻳﺎﻥ، ﻣﺼﻄﻔﻲ؛ ﺧﻮﺵﻓﺮ، ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ. (۱۳۹۶). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﻱ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، 24(76)، ۱۷۵-۲۱۲.
ﺑﺸﻴﺮﻳﻪ، ﺣﺴﻴﻦ. (۱۳۸۰). «ﺑﻲﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ»، ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻓﺮﺩﺍ، ﺷﻤﺎﺭﻩ 11.
ﭘﻨﺎﻫﻲ، ﻣﺤﻤﺪﺣﺴﻴﻦ؛ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﭘﻨﺎﻩ، ﻟﻴﻼ. (۱۳۸۳). «ﺍﺛﺮ ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻱ ﻓﺮﺩﻱ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ. 11(26)، ۶۹-۱۰۷ .
تاجی، نگین؛ کشاورز، ریحانه و جوانان، حمید. (1394). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﻓﺮﺩﻱ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣؤﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ». (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻱ: ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﺭﺁﺑﺎﺩ ﻣﻤﺴﻨﻲ) ﻛﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺑﻴﻦﺍﻟﻤﻠﻠﻲ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ، ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﻲ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺗﻬﺮﺍﻥ.
ﭘﺎﻱ، ﻟﻮﺳﻴﻦ و دیگران. (۱۳۸۰) ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎ ﻭ ﺗﻮﺍﻟﻲﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺳﺮﻭﺭﻱ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﭘﮋﻭﻫﺸﻜﺪﻩ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩﻱ.
ﺗﻮﺳﻠﻲ، ﻏﻼﻣﻌﺒﺎﺱ. (۱۳۸۳). ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﺩﻳﻨﻲ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﻧﺸﺮ ﺳﺨ.ن.
ﺗﻮﺳﻠﻲ، ﻏﻼﻣﻌﺒﺎﺱ. (۱۳۸۲). ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺁﻧﻮﻣﻴﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ.
ﭼﻠﺒﻲ، ﻣﺴﻌﻮﺩ. (۱۳۸۹). ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﻈﻢ. ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﻧﻲ.
ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮﻱ، ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ؛ ﻣﺤﻤﺪﻱ، ﻧﺴﺮﻳﻦ. (۱۳۹۷). «ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻭ ﺑﻲﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ(ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ: ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻴﺮﺍﺯ)»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ، 7(1)، ۱۲۷-۱۵.
ﺣﺒﻴﺐ ﭘﻮﺭ ﮔﺘﺎﺑﻲ، ﻛﺮﻡ؛ ﻣﻮﺳﻮﻱ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ و ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺪﺭﺿﺎ. (۱۳۹۵). «ﺭﺍﺑﻄﺔ ﺑﻴﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﺔ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﻗﻢ»، ﻣﺠﻠﻪ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، 16(62)، ۳۵۹-۳۹۲.
ﺭﺍﺵ، ﻣﺎﻳﻜﻞ. (۱۳۹۰). ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺖ، ﻣﻘﺪﻣﻪﺍﻱ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺻﺒﻮﺭﻱ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺳﻤﺖ.
ﺭﺑﻴﻌﻲ، ﻋﻠﻲ. (۱۳۸۰). ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﺍﺭﺯﺷﻲ، ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﺷﻨﺎﺳﻲ ﺭﺃﻱﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﻡ ﺧﺮﺩﺍﺩ ۱۳۷۶ ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ.
ﺭﺍﺑﺮﺗﺴﻮﻥ، ﻳﺎﻥ. (۱۳۷۷). ﺩﺭﺁﻣﺪﻱ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻬﺮﻭﺍﻥ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﺱ ﺭﺿﻮﻱ.
ﺩﺭﻙ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﭘﮋﻭﻫﺸﻜﺪﻩ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩﻱ، ﺗﻬﺮﺍﻥ. (۱۳۸۹). ﻫﺎﻧﺘﻴﻨﮕﺘﻮﻥ، ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ﻭ ﻭﺍﻳﻨﺮ، ﻣﺎﻳﺮﻭﻥ، تهران: ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﭘﮋﻭﻫﺸﻜﺪﻩ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩﻱ.
ﺭﺿﺎﭘﻮﺭ، ﺩﺍﺭﻳﻮﺵ، ﮔﻠﺴﺘﺎﻧﻲ، ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﻭ ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺖ، ﻛﺎﻭﻩ. (۱۳۹۸). «برﺭﺳﻲ ﺑﺮﺧﻲ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺑﻲﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻱ: ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺷﻬﺮ»، ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻛﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻲ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﻫﺎﻱ ﻧﻮﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺸﻲ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ.
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﻤﺸﻬﺮﻱ ﺁﻧﻼﻳﻦ. (۱۳۹۸). «ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺭﻗﻢ ﺧﻮﺭﺩ: ﺟﺪﻭﻝ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﻣﺠﻠﺲ ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﻩﻫﺎﻱ ﻗﺒﻞ»، ﻳﻚ ﺷﻨﺒﻪ ۴ ﺍﺳﻔﻨﺪﻣﺎﻩ ۴۸۶۳۱۰ .
ﺯﺍﺭﻉ، ﺑﻴﮋﻥ؛ ﺭﻭﻫﻨﺪﻩ، ﻣﺠﻴﺪ. (۱۳۹۴). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ- ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﻱ ﺩﺭﺑﺎﺏ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺑﺎﻻﻱ ۱۸ ﺳﺎﻝ ﺷﻬﺮ ﻛﺮﺝ»، ﻣﺠﻠﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ، 9(2)، ۶۴-۸۷.
ﺷﺎﻃﺮﻳﺎﻥ، ﻣﺤﺴﻦ؛ ﺣﻴﺪﺭﻱ ﺳﻮﺭﺷﺠﺎﻧﻲ، ﺭﺳﻮﻝ. (۱۳۹۶). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ(ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻱ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺯﻙ)»، ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﻱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، 4(10)، ۱۹۱-۲۰۹.
ﻋﺼﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ. (۲۰۱۹). «ﻭﺯﺍﺭﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎ ﺍﻋﻼﻡ ﻛﺮﺩ». ﻛﺪ ﺧﺒﺮ
۷۱۶۵۴۵ .
ﻋﻠﻤﻲ، ﻣﺤﻤﻮﺩ. (۱۳۸۷). «ﺟﻨﺴﻴﺖ، ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ»، ﺯﻥ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ،(۱)۱ ، 176-153.
ﻏﻔﺎﺭﺯﺍﺩﻩ ﺧﻮﻳﻲ، ﭘﺮﻳﺴﺎ؛ ﺻﺒﺎﻍ، ﺻﻤﺪ. (۱۳۹۵). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﺒﺮﻳﺰ». ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ، 36-25.
ﻓﺮﻫﻨﻤﻨﺪ، ﻣﻬﻨﺎﺯ و همکاران. (۱۳۹۵). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﻳﺰﺩ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺁﻥ»، 15(33)، 37-1.
ﻗﺎﺿﻲﺯﺍﺩﻩ، ﻫﻮﺭﺍﻣﺎﻥ؛ ﻛﻴﺎﻧﭙﻮﺭ، ﻣﺴﻌﻮﺩ. (۱۳۹۴). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺑﻲ ﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ (ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ:ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ)». ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻫﺎﻱ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩﻱ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ، 4(1)،78-59.
ﻗﻮﺍﻡ، ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﻠﻲ. (۱۳۹۰). ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﻱ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ. ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﻧﺸﺮ ﻗﻮمس.
ﻟﺒﻴﺒﻲ، ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻬﺪﻱ و همکاران. (۱۳۹۷). «ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﮔﺮﮔﺎﻥ»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺭﻓﺎﻩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، 18(70)، ۲۰۹-۲۴۰.
ﻣﺤﺒﻲ، ﺳﻴﺮﻭﺱ و همکاران. (۱۳۹۵). «ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺣﺎﺷﻴﻪﻧﺸﻴﻦ ﺷﻬﺮﻫﺎ (ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ: ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ). ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، 10(34)، ۱۷۲-۱۴۵.
ﻣﺤﻤﺪﻱ ﻓﺮ، ﻧﺠﺎﺕ و دیگران. (۱۳۹۴). «ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻘﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮ ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﺭﺩﻱ: ﺷﻬﺮ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ)». ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، 10(2)، 156-127.
دال سیونگ، یو. (1389). ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ. ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺒﺰ.
همیلتون، ملکم. (1392). ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺩﻳﻦ. (ﻣﺘﺮﺟﻢ. ﻣﺤسن ﺛﻼﺛﻲ). ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺗﺒﻴﺎﻥ.
Akah, J. N., & Ajah, A. C. (2020). The changing impact of religiosity on agentic
political engagement in Nigeria. Cogent Social Sciences , 6 (1), 1722-1735.
Allen, N., & Birch, S. (2015). Process preferences and British public opinion:
Citizens' judgements about government in an era of anti-politics. Political Studies ,
63 (2), 390-411.
Arikan, G., & Bloom, P. B. N. (2019). Religion and political protest: A cross-country
analysis. Comparative political studies , 52 (2), 246-276.
Barkan, Steven. (1999). Race, issue engagement, and political participation. Race
society. 1 (1): 63 – 76.
Dahl, Viktor and Amnå, Erik and Banaji, Shakuntala and Landberg, Monique and
Serek, Jan andRibeiro, Norberto and Beilmann, Mai and Pavlopoulos, Vassilis and
Zani, Bruna (2017) Apathyor alienation? Political passivity among youths across
eight European Union countries. European,Journal of Developmental Psychology,
15 (3). pp. 284-301. ISSN 1740-5629
Driskell, R., Embry, E., & Lyon, L. (2008). Faith and politics: The influence of
religious beliefs on political participation. Social Science Quarterly , 89 (2), 294-
Djupe, P. A., & Grant, J. T. (2001). Religious institutions and political participation
in America. Journal for the Scientific Study of Religion , 40 (2), 303-314.
Esa, N. B., & Hashim, R. B. (2017). Identifying the influence factors on the intention
to vote among youths in rural areas. Journal of Political Science Public Affairs ,
5 (4), 292.
Flavin, P., & Keane, M. J. (2012). Life satisfaction and political participation:
Evidence from the United States. Journal of Happiness Studies , 13 (1), 63-78.
Henn, M., Weinstein, M., & Hodgkinson, S. (2007). Social capital and political
participation: understanding the dynamics of young people's political
disengagement in contemporary Britain. Social Policy and Society , 6 (4), 467-479
Kitanova, M. (2019). Youth political participation in the EU: evidence from a cross-
national analysis. Journal of Youth Studies , 1-18.
Lu Min,ZHAO Yan-xia,JIN Yi-duo(2007)Contemporary University Students'
Political Indifference Phenomena Analysis and the Countermeasures, rnal of Hebei
Polytechnic University(Social Science Edition)
)