قالب های هنری دین در زیبایی شناسی هگل و دلالت‌ های تربیتی آن؛ انعکاس در هنر مجسمه سازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

2 دکتری تخصصی، استادیار فلسفه تعلیم و تربیت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

3 دکتری تخصصی، استادیار فلسفه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

10.22034/ias.2020.249270.1359

چکیده

هنر، دین و فلسفه با یکدیگر دارای روابط عمیقی هستند. فلسفۀ هگل یکی از مظاهر آمیختگی این سه مقوله است. هنر مجسمه ­سازی را می ­توان یکی از جلوه­ گاه­ این نوع هنر دانست. در این پژوهش از نمونه ­گیری هدفمند استفاده شده است. روش پژوهش مورد‌استفاده روش استنتاجی فرانکن است. در این روش در ابتدا محقق به استنتاج اصل تربیتی از هدف غائی و گزارۀ واقع‌نگر مبنایی پرداخته و سپس به استنتاج روش تربیتی از اصلی که در استنتاج پیشین به دست آمده و گزاره واقع‌نگر مصداقی پرداخته است. حوزۀ پژوهش شامل کتاب­ های هگل، سایر منابع و پژوهش‌ها حول محور مفاهیم زیباشناسی هگل، مبانی نظری زیباشناسی وی و زمینه ­های تربیتی آن است. یافته­ های این پژوهش حاکی از آن است که بیان ژرف­ترین ارزش­های ذاتی هر تمدن و آشکارسازی ایده مطلق ازجمله اهداف اساسی تربیت زیباشناسی استنتاج شده از نظرات هگل است که نیل به آن در گرو استفاده از اصولی چون شیوۀ بیان ارزش ­های ذاتی هر تمدن متناسب با دورۀ تاریخی خود است که شیوۀ بیان هنری، دینی و فلسفی و ارتباط آن ها با یکدیگر از روش­ های رسیدن به این اهداف و اصول است. همچنین رساندن انسان به حد کمال و حقیقت غایی از دیگر اهداف اساسی تربیت زیباشناسی هگل است که انتقال و اشاعه باورهای دینی از اصول آن و استفاده از قالب­ های هنری سمبولیک، کلاسیک و نمادین به منظور بیان اعتقادات دینی ازجمله روش ­های آن است.
اهداف پژوهش:
1. استنتاج اهداف تربیت زیباشناختی هگل با بررسی قالب­ های هنری دین در زیباشناسی وی.
2. استنتاج اصول تربیت زیباشناختی هگل با بررسی قالب­ های هنری دین در زیباشناسی وی

سؤالات پژوهش:
1. کدام اهداف تربیت زیباشناختی را می ­توان از اندیشه­ های هگل استنتاج کرد؟
2. کدام روش ­های تربیت زیباشناختی را می ­توان از اندیشه ­های هگل استنتاج کرد؟

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Artistic Forms of Religion in Hegel's Aesthetics and its Educational Implications and its Reflection in the Art of Sculpture

نویسندگان [English]

  • Fahimeh Hajiyani 1
  • Jahanbakhsh Rahmani 2
  • Mohammad Reza Shamshiri 3
1 P. H.D., Student, Department of Philosophy of Education, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
2 P. H. D., Assistant Professor of Philosophy of Education, Isfahan Branch (Khorasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
3 P. H. D., Assistant Professor, Department of Philosophy, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

Art, religion and philosophy have deep associations with each other. Hegel's philosophy is one of the manifestations of the fusion of the three mentioned categories. The art of sculpture can be considered as one of the manifestations of this type of art. In this research, purposeful sampling has been used and the methodology applied is the Frankenstein's inference method. In this manner, at first, the researcher deduces the educational principle from the ultimate goal and the basic realistic proposition, then he comprehends the educational method from the principle that was obtained in the previous inference and the exemplary realistic proposition. The field of research includes Hegel's books, other sources and researches around the concepts of Hegel's aesthetics, the theoretical foundations of his aesthetics and its educational contexts. The findings of this research indicate that the expression of the deepest inherent values of every civilization and the revelation of the absolute idea are among the basic goals of aesthetic education inferred from Hegel's opinions, and its achievement depends on the use of principles such as the way of expressing values is inherent in every civilization according to its historical period that artistic, religious and philosophical expressions and their relationship with each other are among the ways to reach these goals and principles. Also, bringing man to perfection and the ultimate truth is one of the other basic goals of Hegel's aesthetic education, which is to transmit and spread religious beliefs from its principles and use symbolic, classical and symbolic art forms to express religious beliefs including its methods.

Research aims:
1. Inferring the goals of Hegel's aesthetic education by examining the artistic forms of religion in his aesthetics.
2. Deducing the principles of Hegel's aesthetic education by examining the artistic forms of religion in his aesthetics.

Research questions:
1. Which goals of aesthetic education can be deduced from Hegel's thoughts?
2. Which methods of aesthetic education can be deduced from Hegel's opinions?

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aesthetics
  • Art
  • Religion
  • Sculpting
  • Hegel
اردبیلی محمد مهدی. (1394). هگل: از متافیزیک به پدیدارشناسی. چاپ اول. تهران: نشر علمی.
استرن، رابرت. (1396). هگل و پدیدارشناسی روح. ترجمه سید محمدجواد سیدی؛ محمدمهدی اردبیلی، چاپ سوم. تهران: ققنوس.
اسکروتن، راجر. (1393). زیبایی. چاپ اول.ترجمه فریده  فرنودفر، امیر نصری. تهران: مینوی خرد.
باقری، خسرو. (1394). رویکردها و روش ­های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت، چاپ دوم، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
بیزر، فردریک. (1393). هگل. چاپ دوم. ترجمه مسعود حسینی. تهران: ققنوس.
ستیس والتر، ترنس. (1393). فلسفه هگل(جلد دوم)؛ چاپ یازدهم، ترجمه حمید عنایت، تهران: امیرکبیر.
شفر ژان، ماری. (1387). هنر دوران مدرن؛ فلسفه هنر از کانت تا هایدگر، چاپ دوم، ترجمه ایرج قانونی، تهران: آگه.
فلاح رفیع، علی. (1396). فلسفه دین هگل. چاپ دوم. تهران: علم.
فروغی، محمد علی. (1383). سیر حکمت در اروپا. جلد سوم، چاپ سوم. تهران: هرمس.
عبادیان، محمود. (1386). هگل زیبا: تأملی در آرای زیبایی ­شناسانه هگل، مجله خردنامه همشهری، 20: 8-10.
گات بریس، مک آیورلوپس دومینیک. (1391). دانشنامه زیبایی­ شناسی، ترجمه از شیده احمدزاده و مسعود قاسمیان و همکاران، تهران: فرهنگستان هنر.
گارودی، روژه .(1362). در شناخت اندیشه هگل، ترجمه باقر پرهام، چاپ اول.تهران: آگاه.
لاکست، ژان. (1393). فلسفه هنر. ترجمه محمدرضا ابوالقاسمی، چاپ دوم، تهران: ماهی.
فیندلی جان ن، بربیچ جان. (1395). گفتارهایی درباره­ی فلسفه­ی هگل. چاپ سوم. ترجمه حسن مرتضوی، تهران: نشر چشمه.
مجتهدی، کریم. (1390). افکار هگل، چاپ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مجتهدی، کریم. (1395). درباره­ ی هگل و فلسفه­ ی او(مجموعه مقالات)، چاپ پنجم، تهران: امیرکبیر.
مسگری، احمدعلی اکبر؛ ساعتچی، محمد مهدی. (1392). تحول زیبایی ­شناسی در فلسفه هنر هگل، مجله پژوهشنامه علوم انسانی،1 (69) : صص. 127-146.
منصورنژاد، محمد. (1383). دیالکتیک و هگل، مجله نامه فرهنگ، 3(54): صص. 139-155.
هگل، فریدریش. (1391). مقدمه ­ای بر زیبایی ­شناسی، چاپ اول، ترجمه ستاره معصومی، تهران: آرام.
هگل، فریدریش. (1395). دانش پدیدارشناسی روح، چاپ اول، ترجمه ابراهیم ملک اسماعیلی، تهران: نگاه.
هگل، فریدریش. (1395). دانشنامه علوم فلسفی، چاپ اول، ترجمه حسن مرتضوی، تهران: آگه.
هگل، فریدریش. (1396). تاریخ فلسفه(جلد1)، چاپ دوم، ترجمه زیبا جبلی، تهران: شفیعی.
هگل، فریدریش. (1396). درس ­هایی درباره فلسفه تاریخ، چاپ اول، ترجمه ابراهیم ملک اسماعیلی، تهران :نگاه.
Danto, A. c. (1998). The End of Art: A Philasophical Defense, History and Theory, vol37, No.4, Oxford University press.
Hegel, G. W. F. (1998). Aesthetics: Lectures on fine Art, (T.M. Konx, Trans.). Oxford, University press.
Rappaport, R. A. (2001). "Ritual and Religion in the Making of Humanity". Cambridge university Press.