بررسی و تحلیل ساختارهای انسان‌گرایی در شخصیت‌های اساطیری فانتزی منظومه‌های حماسی بهمن‌نامه و فرامرزنامه منطبق با نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی زبان و ادبیات فارسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول،ایران

2 دانشیار، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول،ایران

3 استاد، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول،ایران

4 استادیار، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول،ایران

10.22034/ias.2022.315156.1805

چکیده

منظومة حماسی بهمن­نامه ایرانشاه ابن ابی­الخیر در سال 1373 با ویرایش رحیم عفیفی از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر گردیده و منظومة حماسی فرامرزنامه از سرایندگان ناشناس اواخر قرن پنجم نیز با کوشش ماریولین فان زوتفن و ابوالفضل خطیبی در سال 1394 به چاپ رسیده است. در این منظومه­های حماسی، با افراد موفق زیادی با ویژگی­های والای انسانی مواجه هستیم. از طرفی، ارج نهادن به شاخصه­های مطلوب و مثبت انسانی، یکی از محورهای اصلی در مکتب روانشناسی انسان­گرا است. بنابراین، می­توان این شاخصه­ها را در شخصیت­های اساطیری مورد بررسی قرار داد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی سعی دارد ساختارهای انسان­گرایی در شخصیت­های اساطیری فانتزی منظومه های حماسی بهمن­نامه و فرامرزنامه منطبق با نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. نتایج پژوهش که از بررسی منابع کتابخانه‌ای با تحلیل محتوا به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که ویژگی­های خاص و خارق­العادۀ شخصیت­های اصلی این دو اثر حماسی که با استعدادهای خدادادی به خودشکوفایی رسیده­اند، در ابعاد رفتاری، گفتاری و فکری، قابل مقایسه با «نظریه خودشکوفایی مزلو» می­باشند.
اهداف پژوهش:
1.بررسی و تحلیل ساختارهای انسان­گرایی در شخصیت­های اساطیری فانتزی منظومه­های حماسی بهمن­نامه و فرامرزنامه.
2.بررسی و تحلیل ساختارهای انسان­گرایی نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو منطبق با شخصیت­های اساطیری فانتزی منظومه­های حماسی بهمن­نامه و فرامرزنامه.
سؤالات پژوهش:
1.ساختارهای انسان­گرایی در شخصیت­های اساطیری فانتزی منظومه­های حماسی بهمن­نامه و فرامرزنامه کدامند؟
2.کدام ساختارهای انسان­گرایی نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو منطبق با شخصیت­های اساطیری فانتزی منظومه­های حماسی بهمن­نامه و فرامرزنامه می­باشند؟

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Study and Analysis of Humanist Structures in Fantastic Mythical Characters of Bahmannameh and Faramarznameh Epic Poems in Accordance with Abraham Maslow's Theory of Self-Prosperity

نویسندگان [English]

  • Mohsen Azarpira 1
  • Hamid Reza Ardestani Rostami 2
  • Nasrolah Emami 3
  • Masoud Kheradmand Pour 4
1 Student of Persian language and literature, Dezful branch, Islamic Azad University, Dezful, Iran
2 Associate Professor, Dezful Branch, Islamic Azad University, Dezful, Iran
3 Professor, Dezful Branch, Islamic Azad University, Dezful, Iran
4 Assistant Professor, Dezful Branch, Islamic Azad University, Dezful, Iran
چکیده [English]

The purpose of this study is to "study and analyze the structures of humanism in the mythical characters of fantasy epic poems Bahmannameh and Faramarznameh in accordance with the theory of self-actualization of Abraham Maslow" with a descriptive-analytical method. Library resources and research articles have been used to collect data. Research tools have been taking notes and taking notes. The statistical population is the epic poem of Bahmannameh of Iranshah Ibn Abi al-Khair, which was published in 1994 by Rahim Afifi and published by scientific and cultural publications. It was published in 2015. In epic poems such as Bahmannameh and Faramarznameh, we encounter many successful people. The main characters of these two epic works are comparable to Maslow's "theory of self-actualization" in behavioral, verbal and intellectual dimensions. In this study, first, Abraham Maslow's theory of "self-actualization" is presented. Then, in the main discussion, the successful fantasy mythological characters in these two epic works are explored and analyzed. It can be said that the special and extraordinary features of the fictional characters of Bahmannameh and Faramarznameh are compatible with "Maslow's theory of self-actualization" and have reached self-actualization with God-given talents.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Epic
  • Mythical Fantasy Character
  • Abraham Maslow
  • Bahmannameh
  • Faramarznameh

مراجع

اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1385). زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه. چ هفتم. تهران: شرکت سهامی انتشار.
اشرف­زاده، رضا؛ عباسی، زهرا. (1397). «بررسی شخصیت منظومه­های حماسی بهمن­نامه، کوش­نامه، فرامرزنامه و گرشاسب­نامه براساس نظریات انسان­شناسی کارل راجرز و آبراهام مزلو». فصلنامه علوم ادبی، ش ١٤، صص 48-9.
ایرانشاه، ابن ابی الخیـر. (1370). بهمن نامه. ویراسـتة رحـیم عفیفـی. چ اول. تهـران: علمـی و فرهنگی.
براهنی، رضا. (١٣٦٢). قصه نویسی. چ اول. تهران: سازمان انتشارات اشرفی.
بهره­ور، مجید. (1388). «بازخوانی زندگینامة مولوی با نظر به سلسله مراتب نیازهای مزلو». مطالعات عرفانی. ش دهم. صص 118-78.
پارسا، حسن. (1388). انگیزش و هیجان. چاپ دهم. تهران: دانشگاه پیام نور.
دقیقیان، شیرین دخت. (1371). منشأ شخصیت در ادبیات داستانی. چ اول. تهران: نویسنده.
راس، آلن. (1373). روان­شناسی شخصیت. ترجمة سیاوش جمال­فر. چ اول، تهران: بعثت.
رزمجو، حسین. (1381). قلمرو ادبیات حماسی ایران. ج 1، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سیاسی، علی اکبر. (1371). نظریه­های شخصیت، چ پنجم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
ستاری، رضا؛ صفارحیدری، حجت و محرابی کالی، منیره. (1394). «شخصیت رستم براساس داستان رستم و اسفندیار در شاهنامه و نظریه «خودشکوفایی» آبراهام مزلو». متن پژوهی ادبی (زبان و ادب پارسی). س 19، ش 64. صص109-83.
شامل، سعید. (1377). مکتب­ها و نظریه­ها در روانشناسی شخصیت. چ ششم، تهران: انتشارات رشد.
شولتس، دوان. (1369). روانشناسی کمال، ترجمه گیتی خوشدل، چ پنجم، تهران: نشر نو.
صفا، ذبیح االله. (1387). حماسه­سرایی در ایران، چ هفتم، تهران: امیرکبیر.
ظهیری ناو، بیژن؛ علایی ایلخچی، مریم و رجبی، سوران. (1387). «بررسی تطبیقی نمودهای خودشکوفایی در مثنوی با روان­شناسی انسان­گرایانه آبراهام مزلو». پژوهش­های ادب عرفانی (گوهر گویا). ش 3، (پیاپی 7) صص124-91.
عبداللهیان، حمید. 1380. «شیوه­های شخصیت­پردازی». مجلّة ادبیات داستانی، ش 54، صص 70-62.
فان زوتفن، ماریولین؛ خطیبی، ابوالفضل. (1382). فرامرزنامه خسرو کیکاووس. چ اول. تهران: انتشارات سخن.
کریمی، یوسف. (1378). روان­شناسی شخصیت. چ پنجم. تهران: نشر ویرایش.
محمدی آشنانی، علی؛ همتیان نجف آبادی، محدثه. (1396). «بررسی تطبیقی دیدگاه قرآن کریم و روانشناسی انسانگرا با تاکید بر مدل« انسان خودشکوفا «آبراهام مزلو». مطالعات تطبیقی قرآن پژوهی، ش 3، صص 28-7.
مزلو، آبراهام اچ. (1372). انگیزش و شخصیت. ترجمة احمد رضوانی، چ سوم، تهران: آستان قدس رضوی.
معین، محمد. (1375).  فرهنگ فارسی معین، ج دوم، چ دهم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
نوردبای، ورنون؛ هال، کالوین. (1369). راهنمای نظریه روانشناسان بزرگ. ترجمه احمد به پژوه و رمضان دولتی. چ اول. تهران: رشد
نوروزی، زینب؛ اسلامی، علیرضا و کرمی، محمدحسین. (1391). «بررسی شخصیت­های بهرام در هفت­پیکر با توجه به نظریة مزلو». متن­شناسی ادب فارسی، ش 4. صص 34-17.
یونسی، ابراهیم. (1382). هنر داستان نویسی. چ اول. تهران: نگاه

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار